உயிரின் கசிவுகள்

மகனே! பசியின்

மயக்கத்தினால்

உறங்கி விட்டாயா?

இல்லை நீயும்

பட்டினியால்

இறந்து விட்டாயா?

'பால் தராத

பாவி' யென்று

நினைத்து விடாதே,

படைத்தவனே!

பாலன் உயிர்

அணைத்து விடாதே !

எந்தன் மண்ணில்

காண்ப தெல்லாம்

அலையும் பிணங்களே!

பந்த மெல்லாம்

பசியால், நோயால்

வெந்த மனங்களே!

உணவு யெங்கள்

ஊரில் விளையும்

மருந்து போன்றது !

உடையை முழுதாய்

உடலும் உடுக்க

மறந்து போனது !

உந்த னுடல்

உயிர் பெறவே

உணவு தேடினேன் !

பாதம் நோகப்

பாலை மண்ணில்

நீரை நாடினேன் !

வளர்ச்சி கண்ட

நாடு மெங்கள்

வறுமை மறந்தது !

உயர்வு நிலைக்கக்

கடலின் மீதே

உணவை யெறிந்தது!

இரக்க முங்கள்

நெஞ்சில் வந்தால்

இரையைப் போடுங்கள்!

பறக்கு மெங்கள்

உயிரில் கொஞ்சம்

பார்வைப் போடுங்கள்!

*# கலைநிலா சாதிகீன் #*

www.ariwahem.blogspot.com